Do tak postawionego pytania należałoby przypisach chyba ulubioną odpowiedź prawników – „to zależy”. Pomimo tego, że sprawy z tytułu błędów medycznych są w jakimś stopniu podobne (podstawy prawne, rodzaj popełnionych uchybień, postępowanie dowodowe), to jednak każda sprawa jest unikatowa. Musisz o tym pamiętać!
Nie można postawić jednej diagnozy i powiedzieć, że za zakażenie gronkowcem w szpitalu należy się 300 tysięcy złotych, a za ciężki uraz okołoporodowy kwota należna tytułem zadośćuczynienia to np. 700 tysięcy złotych.
Prawidłowe określenie wartości dochodzonego zadośćuczynienia jest niezwykle ważne i wpływa na szereg okoliczności procesowych, jak chociażby zwrot kosztów procesu. Więcej o zasadach zwrotu kosztów procesu w kontekście zawyżonej kwoty roszczenia pisałem kilka miesięcy temu.
Sąd Najwyższy i mądre głowy prawnicze urzędujące na uniwersytetach nakreśliły kilka wskazówek (również dla praktykujących prawników) jak prawidłowo określić kwotę zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.
Zadośćuczynienie ma przede wszystkim zrównoważyć krzywdę doznaną na skutek cierpień fizycznych oraz psychicznych. Suma ta powinna być odpowiednia. Nie istnieją żadne urzędowe wskaźniki (i dobrze), które nakazywałyby w określonych sytuacjach zasądzać konkretną kwotę.
Zadośćuczynienie za błąd medyczny ma w pewnym sensie być satysfakcjonujące dla poszkodowanego. Suma ta powinna być „odpowiednia”, co oznacza, że nie może być zbyt niska i tylko symbolicznie usiłować zrównoważyć wyrządzoną krzywdę.
Sąd Najwyższy natomiast niejednokrotnie wypowiedział się, że wysokość ta nie może być nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy. Powinna być rozsądna i odpowiadać aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.
Jak zapewne widzisz, dość łatwo przekroczyć niezbyt wyraźną granicę pomiędzy zadośćuczynieniem odpowiednim, a nieodpowiednim.
W razie wątpliwości, zawsze masz gdzie się zgłosić ze swoim pytaniem.