Jak praktycznie każda interwencja medyczna, operacje chirurgii plastycznej także są obarczone ryzykiem powikłań. Pacjent powinien zatem wcześniej zostać poinformowany o tym, jakie mogą być normalne następstwa takiego zabiegu.
Dopiero uświadomiony i należycie poinformowany pacjent może wyrazić prawidłową (pod względem prawnym) zgodę na leczenie. Tyle w teorii, bo w praktyce trudniej jest określić co może być normalnym następstwem proponowanego leczenia, a czego nie powinno się pacjentowi mówić.
W takim przypadku wybór należy pozostawić zdrowemu rozsądkowi i odpowiedzialności lekarzy, którzy ocenią zakres informacji oraz dostosują sposób jej przekazania do konkretnego pacjenta.
Pacjenci mogą w różnym stopniu rozumieć przekazywane informacje i obowiązkiem lekarza jest dostosować przekaz do możliwości poznawczych pacjenta.
Nieco inaczej wygląda sytuacja w przypadku chirurgii plastycznej służącej poprawieniu „błędów piękności„. W przypadku takich zabiegów nie występują bezwzględne wskazania medyczne uzasadniające operację.
Przyczyną interwencji chirurga plastycznego jest dążenie pacjenta do poprawy własnego wyglądu. Są to operacje z medycznego punktu widzenia niepotrzebne dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta.
Sąd Najwyższy wydał jakiś czas temu wyrok, w sprawie, w której pacjent dochodził roszczeń związanych z operacyjnym usunięciem kępek żółtych (żółtaków). Operacja nie udała się – pacjentka została oszpecona, wystąpiły powikłania w postaci niedomykania powiek. Pacjentka zaczęła cierpieć na nawracające zapalenia rogówki oka.
W toku procesu pacjentka powiedziała, że gdyby otrzymała od lekarza pełniejszą informację, wówczas nie zdecydowałaby się na ten zabieg.
Sąd Najwyższy stwierdził w wyroku, że
„wymaganie zgody pacjenta na podjęcie zabiegu operacyjnego wyłącznie dla celów estetycznych (polepszenia wyglądu zewnętrznego) jest zachowane tylko wtedy, gdy zostanie on uprzednio dostatecznie poinformowany także – o szczególnych – czyli wszelkich mniej lub bardziej możliwych do przewidzenia – skutkach interwencji chirurgicznej, nie stwarzającej dla niego ryzyka wyższego od przeciętnego.”
Przypadki powikłań zdarzają także przy wykonywaniu np. liposukcji (usuwanie tłuszczu), wszczepienia implantów piersi czy chirurgicznym liftingu twarzy.
Obowiązek informacyjny w przypadku zabiegów chirurgii estetycznej jest znacznie szerszy niż w przypadku pozostałych zabiegów. Chirurg plastyczny powinien zatem wykroczyć poza normalne następstwa operacji i poinformować również o tych rzadziej występujących powikłaniach.